Duhet të jetë një rast i çuditshëm. Të gjitha janë të veçantë në origjinalitetin e tyre, por Ilir Daja duket vërtet unik. Ka ditur të marrë më të mirën përballë një Kukësi plot kualitete, me strategjinë e duhur e me kujdesin për të mos pësuar, për të kapur në befasi kundërshtarin me armët që ka në dispozicion. Për të thënë të vërtetën, Skënderbeu nuk i ka të kompletuara, si pak vjet më parë, por ia ka dalë të marrë një barazim përballë kryesuesve, duke rikthyer besimin se kjo skuadër është aty. Janari mbetet kërcënues, drejtuesit e pranojnë se do të dëgjojnë ofertat, e vetë Ilir Daja është një objekt dëshirash. Bëhet fjalë për Partizanin apo Tiranën, klubet e mëdha të kryeqytetit, që janë në kërkim të një drejtuesi për stolin. Përgjigjja e Dajës është vërtet mbresëlënëse:
“Daja do të jem këtu….”
Dikush tjetër, me shumë mundësi, do të kapte trenin e parë për t’u larguar, Skënderbeu, këtë vit, nuk është një detyrë e lehtë. Mes vështirësish të llojeve nga më të ndryshmet, Daja, gjithsesi, premton se do të qëndrojë. Vitin e kaluar e bëri te Flamurtari, pavarësisht një projekti të minuar nga mungesa e financave, këtë vit ka si qëllim të respektojë impenjimin me Skënderbeun. Dy sezone ku nuk e ka të mundur të fitojë tituj, siç ka bërë me Elbasanin, Dinamon e Skënderbeun, por kjo besnikëri është ndoshta një medalje më vete, më me vlerë se ato të titujve kampion. Ky, po, është një qëndrestar!