Rikthehet klasikja e futbllit italian, Milan-Juventus, dhe bashkë me të shumë kujtime. Fitorja në fushën e Chievos ndoshta është thjesht një “lule pranvere” për skuadrën e Vinzenzo Montella-s, i cili mbetet nën monitorimin e rreptë të drejtuesve të klubit për shkak të rënies së lirë gjatë javëve të fundit. Suso ishte njeriu që “nxorri gështënjat nga zjarri” në transfertën e Veronës, teksa asnjë prej blerjeve të merkatos së verës nuk ka arritur të bindë. 24-vjeçari spanjoll është sot lideri i vërtetë i kësaj skuadre dhe sfidon pa asnjë frikë në distancë Paulo Dybalan. Pas dy barazimeve pa gola ndaj Genoas dhe AEK-ut, Milani kishte nevojë për gola dhe ato i gjeti përballë Sorrentinos, ndërsa Donnarumma duket se po fiton përherë e më shumë besim në një moment delikat edhe për të. Bonucci është një temë më vete. Kapiteni nuk do të jetë në fushë kundër ish-skuadrës së tij dhe zërat e parë për mungesën e profesionalizmit kanë niusr prej kohësh. Ai nuk është më simboli i Milanit të ri kinez, madje tifozët ironizuan me mungesën e tij ndaj Chievos, ku më në fund skuadra bindi në fushën e lojës. Shuplaka e marrë në derbi mbetet një peshë e rëndë në moralin e “kuqezinjve”, që për herë të parë pas pothuajse 3 dekadash do ta luajnë klasiken e futbollit italian pa Silvio Berlusconin në krye. Këtë Milan mund ta konsiderojmë edhe këtë herë një hap larg krizës, sepse suksesi i fundit e nxorri nga telashet, por një tjetër disfatë mund ta rikthejë sërish në pikën zero. Në Verona ishte një shkëndijë, por nëse nuk ndizet “zjarri” i Milanit të vjetër të klasikeve që kanë shkruar historinë, atëherë klubi kuqezi mund të zhytet në telashe të vërteta.
