Pritej reagimi, por ndaj Teutës mungoi. Një sulm që mbetet steril, ndërkohë që Sormani qan gabimet në mbrojtje. Partizani i tij duket se “po kërcen një tango” të tipit, një hap para dy hapa pas. Fitoret me Luftëtarin, Flamurtarin e sidomos ndaj Laçit krijuan idenë e një skuadre në rritje, por barazimi me Bylisin, shuplaka në derbi dhe mungesa e forcës për të reaguar me Teutën në mos konfirmojnë krizën, flasin së paku për një skuadër me probleme.
Mbeten, në fakt, ato të vjetrat, që shfaqen herë pas here: pikat më të dobëta të kësaj skuadre janë Brown dhe Solomon. Sormani po i alternon në kërkim të shkëndijës që nuk po vjen. Xhamajkani s’ka shënuar ende në kampionat, nigeriani vetëm tre në plot 25 javë, shifrat i ngelin qartësisht në klasë si një ndër elementët kyç në mungesën e rezultateve.
Si mund të ndryshojë Partizani? Sormani është i blinduar nga kontrata dhe projekti afatgjatë, e pamundur të mendohet një ndryshim në stol. Në këtë moment apeli është i gjithi për lojtarët, sidomos për ata që shpallën skuadrën kampion sezonin e kaluar. 9 pikët e diferencës nga kreu janë sigurisht një hendek i madh për t’u rikuperuar në 11 ndeshjet e mbetura dhe objektivi titull është dukshëm i kompromentuar, por, ndërkohë, të kuqtë janë në vend të pestë dhe klasifikimi thotë se duhet të luftojnë fort për të mos humbur edhe trenin që i çon në Europë. Ky, po, do të ishte një dështim total. Është koha për t’u ringritur.