Një barazim që nuk ndryshon pothuajse asgjë në kampin e Partizanit. Asnjë gol i shënuar dhe për më tepër një skuadër që nuk po tregon pak ndryshim, pavarësisht rikthimit të Sulejman Starovës në stolin e kuq. Blerjet e verës dhe ecuria jo shumë pozitive deri në këtë pikë të sezonit sigurisht që kanë ndikuar në paraqitjen e treguar nga kjo skuadër në sfidën kur kishte mundësinë të hidhte hapin e madh për t’u shkëutur përfundimisht nga era “Iuliano”, por tabloja është e njëjtë. Partizani krijoi volum loje, madje edhe raste, por skuadra vazhdon të vuajë mungesën e njeriut gol. Largimi i Ekubanit ndihet shumë në kampin e kuq, sepse talenti i Bardhit, por edhe eksperienca e Prognit, shpeshherë nuk mjaftojnë në sfida të tilla, në të cilat vendoset edhe një pjesë e madhe e sezonit, ndërsa reparti i mesfushës nuk arrin të ketë shumë fantazi, por edhe të shtyjë sulmin drejt portës kundërshtare. Tre javë janë të pamjaftueshme për çdo trajner dhe rruga mbetet ende e gjatë për të kuqtë, që këtë sezon duhet të zgjidhin shumë probleme, me një vesh e një sy nga merkatoja e dimrit, që mund të sjellë emra të cilët mund të shkundin ambientin nga gjumi letargjik. Viti 2018 pa dyshim që do të ndryshojë shumë mekanizma në grupin e skuadrës kryeqytetase, që këtë barazim e konsideron si një humbje, por në kampin e kuq mund të shkëpusin disa aspekte pozitive të treguara në këtë 90-minutësh, pasi mbrojtja u tregua hermetike.
